בنیاے בوᓆـلویے

تولدمون مبارک :)

بیست ودوسالگی جان خوش اومدی  

^____^

+۳۰۱تایی شد وبلاگمون :)

نمیدونم چرا کیفیتش اینطوری شده ^_^

اسمشون رو گذاشتیم انبه و چیکو :)

وقتی از کلاس اومدیم بیرون دیدم این کوچولو خوابیده وسط حیاط :)

راستی بگم از کلاس اون روز براتون

اهنگ سلطان قلبها رو برای استاد نواختیم استاد فرمودن به به آفرین

میخواستن ازمون فیلم بگیرن برای استوری 

دفعه ی اول که من زدم زیر خنده استاد گفت عه سه ثانیه دیگه صبر کرده بودی تموم شده بود

بعدش دوباره اومدیم بگیریم که مریم به قیافه من خندش گرفت اخه یه نُت رو  اشتباه زدم قیافم رو هم تغییر دادم میدونین که چطوری خخخخ

دیگه استاد گفت از خیرش گذشتیم 

یعنی منو مریم خندمون بگیره دیگه مگه به سادگی ها میتونیم نخندیدم ^___^

شما دوست دارین اهنگ سلطان قلبهارو بذاریم وبلاگ ؟؟

• 
  
• ما آدم ها استادِ قضاوت کردنِ دیگرانیم
• جواب ندادنِ پیام را مغرور بودنشان تلقی میکنیم و زود جواب دادن ها را هم میگذاریم به پایِ بیکار بودن...
• به کسی که با همه گرم میگیرد انگِ بیش از حد آزاد بودن میزنیم،
• و کسی که حریمش را حفظ میکند متهم میکنیم به گوشه گیر بودن...
• کسی که تار مویش یا مچ دستش معلوم است را بی بند و بار میدانیم
• و با حجاب ها را خشکِ مذهب... به کسی که از خودش زیاد عکس میگذارد لقبِ خود شیفته میدهیم
• و وقتی کسی عکسی از خودش نگذارد میگوییم لابد خیلی زشت است...
• عکس از بیرون رفتن و خوش گذرانی بگذاریم اسمش میشود شو آف
• و تفریح هایمان را برای خودمان نگه داریم میشویم
• بیچاره و افسرده است... زیاد که بخندیم میشویم بی غم
• و ناراحتیمان را که بروز بدهیم میشویم تو هم که همیشه حالت بد است...
• عکسِ چشم و ابرو بگذاریم میگویند لابد هنوز نرفته زیر دست جراح
• و عکس از صورت میگذاریم میگویند لابد هیکلش نتراشیده است...
• آهنگ خارجی گوش بدهیم میشویم متظاهر
• و آهنگ فارسی که پخش کنیم بی کلاس...
• ازدواج که نکنیم میشویم لابد عیب و ایرادی داشته
• و بله که بدهیم میشویم عجله داشت انگار... ما آدمها تکلیفمان با خودمان معلوم نیست
• اصلا ملاک برای خوب و بد بودن آدم ها نداریم انگار...
• بعد با همین ملاک های نصفه نیمه که هر روز هم عوضشان میکنیم
• می افتیم به جان آدمها و اندازه گیری و برچسب زدن بهشان... 
• فاطمه_جوادی

چند روزی بود قُمری خان و جانشون با یه گنجشکک اشی مشی چوب میاوردن توی بالکن :) 

نمیدونستم این لونه اخرش به گنجشکک میرسه یا قمری خان 

دیروز دیدم که قمری جان خوابیده بود توی لونش ^_^

صبح هم که از خواب بیدارشدم خوابالو خوابالو رفتم دیدم ای جااان تخم گذاشته یه ذوقی کردم ک نگو :))

منو مریم عاشق این جور چیزاییم ^____^

چند وقت پیش هم به اقاییم میگفتم عروس هلندی برام بگیر خدا خودش بهم قمری عطا کرد :)) تشکر خداجونم 😊😊😊❤

نگران این نباش که دیگران دوستت داشته باشند

تو خودت

 خودت رو دوست داری ؟

این مهم تره

سلامممم ببخشید اگه کمی فعالیتم کمه :دی

خوبید :) منم خوبم⚘

بچه ها کسی میتونه کمکم کنه میخوام کیک تولد درست کنم ولی تاحالا درست نکردم میشه لدفانی هرکی بلده راهنماییم کنه ؟ 

با تشکرات فراوان 🌷

کلام شما اعصای معجزه گر شماست

ضمیر ناخوداگاه بخشی از مغز ماست که بیشتر رفتارهای ما را کنترل می کند. ضمیر ناخوداگاه با اطلاعاتی که از طریق حواس 5 گانه از محیط می گیرد برنامه ریزی می شود و رفتار تولید می کند. که می توانیم به ضمیر ناخوداگاه برنامه دلخواه بدهیم و مجددا ان را  

برنامه ریزی کنیم.

زبان ضمیر ناخودآگاه زبان تصویر است و از طرف دیگر ضمیر ناخوداگاه فعل منفی را هم نمی شناسد. مثلا اگر من الان از شما بخواهم "به یک ماهی قرمز فکر نکنید! " ایا توانستید فکر نکنید؟

مطمئنا جوابتان خیر است چون زبان ضمیر ناخوداگاه تصویر است و با تصویر کار میکند و تصویری که از جمله من متوجه می شود همان ماهی قرمز است. 

و همینطور وقتی ما از چیزی می ترسیم دائما در حال شکل دادن تصویر ان چیزی است که ما نمی خواهیم سرمان بیاید و هر چه را که ضمیر ناخوداگاه متوجه شود برای ما فراهم می کند. مثلا اگر از بیماری فرار می کنیم, داریم تصویر ان را در ضمیر ناخوداگاه می سازیم و او را اماده می کنیم که ان را برای ما مهیا کند بنابراین از این به بعد چیزی را که می خواهیم و مطلوب ماست در ذهنمان در نظر میگیریم  مثلا در این مورد اینگونه می گوییم که: "من می خواهم سلامت باشم.

حال درک می کنیم که این ضرب المثل صحت دارد 👇

از هر چه می ترسم سرم اومد

_محدودیت ها در ذهن شکل می گیرد

آنجا که باید و نباید ها

نمی شود ها،غیر ممکن ها و 

نمی توانم ها با هم ترکیب می شوند

و محدودیت ساخته می شود

اما

پیشرفت فرای محدودیت است 

آنجا که شاید ها ،می شود ها،می توانم ها و ممکن ها کنار هم قرار می گیرند 

هر گاه تصور کردید که چیزی شدنی نیست به وسایل اطرافتان بنگرید و بیا ندیشید که براحتی می توانستند نباشند اگر یکنفر برمحدودیت ذهنش چیره نمی شد

ذهن را بیاموزیم که بی مرز اندیشه کند